Pijn, gemis en veel verdriet, na een lange tijd gaan de scherpe randjes er toch wat af en kunnen jullie met weemoed de herinneringen aan een lieve zus, vrouw en moeder ophalen. Ze zal altijd in je hart blijven en niet vergeten worden.
Dat is ook normaal, je kunt het nog helemaal niet aanvaarden lijkt me, het lijkt zo ontzettend oneerlijk. Maar niemand heeft ooit beloofd dat het leven eerlijk zou zijn. Nogmaals sterkte met de verwerking van dit verdriet.
Ook even hier mijn reaktie op jouw reaktie - al is het ff wat anders dan het verlies van Gerdi. Wel mooi om Haba hier te zien, trouwens :)
Heeeey luuntje! Het is gelukt :) Of je het nu in kladblok doet of met welke truc ook, het resultaat telt hè.
Dankjewel! Voor de reaktie, voor de complimenten, en voor de moeite die je er voor doet. Balen is dat hè met die ogen van je. Ik hoop dat het nog bijtrekt. Ik moet zeggen dat het wel fijn is zo'n reaktie te krijgen die ook op details ingaat. Vaker blijft het algemeen, ook heel lief maar ja soms wil je ook wel weten wat de mensen opviel. Het is natuurlijk wel zo dat jij de geboorte van de dichter Clemens hebt meegemaakt, en de ontwikkelingen hebt gevolgd, en misschien beter snapt :)
Klopt wat je zegt over die kleinere dingen, de lichte dingen. Weet je, dat zijn toch de dingen die je tegenwicht moeten bieden bij alle zwaardere dingen, de dramatiek, gecompliceerde relaties.... en je leven uiteindelijk in balans kunnen brengen. Dus toen ik één keer besefte dat die balans er nu was, moest ik van mezelf wat fanatieker op zoek naar de dingen, de momenten, die me (mede) zover hadden gebracht! En die dan verdichten, en later opnemen in deze bundel.
Haha, ja natuurlijk moest er één van die lunadaggedichten inkomen, als herinnering aan die hele ontwikkeling van mij en mooie samenwerkingen, en als eerbetoon. Inderdaad, hoe wonderlijk kan het leven lopen!
Ik heb veel geluk gehad hoor, ook door op de goede momenten tegen creatieve mensen aan te lopen. Beeldend creatief, ook, en dan mensen waarmee je een beetje op één lijn zit. Jij, in den beginne... hoeveel freubels heb jij wel niet voor me gemaakt? Maar die hadden we al vereeuwigd in ons gezamenlijke boek. Later Joyce en Edi, en het leek me logisch en goed voor de samenhang om voor maximaal twee verschillende stijlen te kiezen. Dus zo viel alles prachtig samen...
Ik ben er stiekem ook wel trots op hoor :) We hebben een boekje dat de weerslag is van mijn gedachten en gevoelens, en ontwikkelingen daarin, naar tevredenheid vastgelegd, en dan is ook nog alles wat je ziet door mij uitgedacht... kleuren, lettertypes, soort paginanummering, soort kaft.... Maar het was wel een heidens karwei, haha. Doen we niet dit jaar nog opnieuw! Maar we zullen zien... ik heb nog een stapel elfengedichten! :)
Dank en liefs! En groetjes van hierzo (ben trouwens nog in Batavieren land geweest de laatste tijd, heb je niet gezien!).
Dank, dank voor je reaktie ! De mokkataart, dat is een triest geval. Dit jaar niet :(
Het is al heel wat dat ik dit jaar weer wat mensen ontvang, met kleine beetjes tegelijk. Maar die taart bestellen en invriezen en dan steeds met kleine beetjes ontdooien, dat werd me wat teveel werk. Dus cake, wel lekker klaargemaakt met zeldzaam aan het worden zwarte bessenjam erover èn slagroom! Feest, dat zal er zijn!
Achhhh die arme taart ... maar oke, ik snap dat van dat vele werk .. en cake, vooral hoe jij hem omschrijft is ook altijd helemaal lekker ;-) Hahaha dat ver boven de rivieren, maar het klopt wel ;-) Waar ergens in het Batavierenland ben jij geweest dan? .. Liefs, Luun xx
Via Nijmegen in Winssen, waar ik een bruiloft had.. klein hoor en redelijk veilig. Maar ben toch maar niet de hele dag gebleven. Maar het was er wel mooi hoor, blijkbaar zit je daar al op de rand van de Betuwe, overal fruitbomen en borden langs de weg met reklame voor kersen :) Verder nog driekwart dag doorgebracht in het hotel met de toekan, waar ik alle vakantie over de laatste tien jaar in één keer en één plek samenbalde :)
Nijmegen is toch nog een half uurtje rijden vanaf het mooiste stadje van Nederland :) ... Maar een hele onderneming voor jou en knap en dapper ook qua corona dat je dat voor elkaar kreeg !! Sommige gebeurtenissen moet je gewoon heen ja, ik had 4 september een herinnerings bijeenkomst voor Gerdi. Komt dat dat in die corona tijd niet kon en mocht. Ik heb er een mooi boekje gemaakt over haar tuinen, een stukje ook geschreven en voorgelezen en de boekjes uit gedeeld. Was een mooie en verdrietige zaterdag. Je snapt dat wel, fijn om ze allemaal te zien, de reden verdrietig natuurlijk. Schiet me wat te binnen over jouw stukje hierboven. Zeker een plak cake waard ... afgelopen tien jaar vakantie in een driekwart dag gestopt ... knap hoor, hoe krijg je het voor elkaar ;-) hahaha, arme jij xx
Hey daar :) Neuh, dat van die vakantie is aan de ene kant jammer natuurlijk, maar omdat je ook niet teveel aan heisa en drukte moet denken, en verplaatsingen en zo vanwege de ziekte, is het ook goed zo, thuis. Eigenlijk.
Fijn dat je iets kon doen met dat boekje en dat voorlezen! Zo kun je de ellende tenminste delen, hè. Daar gaat het om in het leven.
Ik had toevallig net gisteren je verjaardagskaart weer opgeduikeld en op mijn bureau gezet! Zo blijven we er plezier van houden (en met kerstmis weer) :)
Ik ga ook maar heel af en toe en nu Gerdi er niet meer is nog minder ... maar - al die heisa - die jij schreef herken ik zo ... hahaha alleen al al die medicijnen en spuiten inpakken en die moeten nog koel blijven ook lol. Ik ben ook graag thuis en ga wel in de tuin zitten, dat is ook vakantie voor me ;-) ... Liefs weer ... Luuntje xx
Ha Yvette! Ik hoop, niet slaapwandelend :) Maarre, jullie zijn gelinkt als vrienden dus ik denk dat je dan soms na een hele tijd, opeens weer eens op zo'n knop klikt. Zo gaat het bij mij vaak. Zo kwam ik ook weer eens bij jouw blog uit, en je viltwerk is nog steeds prachtig!
Ik zag dat jullie elkaar onlangs voor het eerst hebben ontmoet, leuk!
Ha Clemens, ... ja dat was een super middag bij Yvette, konden we mooi op de terugweg van Texel aan doen en Yvetteke was precies zoals ze was, geweldig xx
Pijn, gemis en veel verdriet, na een lange tijd gaan de scherpe randjes er toch wat af en kunnen jullie met weemoed de herinneringen aan een lieve zus, vrouw en moeder ophalen. Ze zal altijd in je hart blijven en niet vergeten worden.
BeantwoordenVerwijderenDaar heb je helemaal gelijk in, altijd in het hart en nooit vergeten. De rest is nog steeds moeilijk te bevatten xx
BeantwoordenVerwijderenDat is ook normaal, je kunt het nog helemaal niet aanvaarden lijkt me, het lijkt zo ontzettend oneerlijk. Maar niemand heeft ooit beloofd dat het leven eerlijk zou zijn. Nogmaals sterkte met de verwerking van dit verdriet.
VerwijderenOok even hier mijn reaktie op jouw reaktie - al is het ff wat anders dan het verlies van Gerdi. Wel mooi om Haba hier te zien, trouwens :)
BeantwoordenVerwijderenHeeeey luuntje! Het is gelukt :) Of je het nu in kladblok doet of met welke truc ook, het resultaat telt hè.
Dankjewel! Voor de reaktie, voor de complimenten, en voor de moeite die je er voor doet. Balen is dat hè met die ogen van je. Ik hoop dat het nog bijtrekt. Ik moet zeggen dat het wel fijn is zo'n reaktie te krijgen die ook op details ingaat. Vaker blijft het algemeen, ook heel lief maar ja soms wil je ook wel weten wat de mensen opviel. Het is natuurlijk wel zo dat jij de geboorte van de dichter Clemens hebt meegemaakt, en de ontwikkelingen hebt gevolgd, en misschien beter snapt :)
Klopt wat je zegt over die kleinere dingen, de lichte dingen. Weet je, dat zijn toch de dingen die je tegenwicht moeten bieden bij alle zwaardere dingen, de dramatiek, gecompliceerde relaties.... en je leven uiteindelijk in balans kunnen brengen. Dus toen ik één keer besefte dat die balans er nu was, moest ik van mezelf wat fanatieker op zoek naar de dingen, de momenten, die me (mede) zover hadden gebracht! En die dan verdichten, en later opnemen in deze bundel.
Haha, ja natuurlijk moest er één van die lunadaggedichten inkomen, als herinnering aan die hele ontwikkeling van mij en mooie samenwerkingen, en als eerbetoon. Inderdaad, hoe wonderlijk kan het leven lopen!
Ik heb veel geluk gehad hoor, ook door op de goede momenten tegen creatieve mensen aan te lopen. Beeldend creatief, ook, en dan mensen waarmee je een beetje op één lijn zit. Jij, in den beginne... hoeveel freubels heb jij wel niet voor me gemaakt? Maar die hadden we al vereeuwigd in ons gezamenlijke boek. Later Joyce en Edi, en het leek me logisch en goed voor de samenhang om voor maximaal twee verschillende stijlen te kiezen. Dus zo viel alles prachtig samen...
Ik ben er stiekem ook wel trots op hoor :) We hebben een boekje dat de weerslag is van mijn gedachten en gevoelens, en ontwikkelingen daarin, naar tevredenheid vastgelegd, en dan is ook nog alles wat je ziet door mij uitgedacht... kleuren, lettertypes, soort paginanummering, soort kaft.... Maar het was wel een heidens karwei, haha. Doen we niet dit jaar nog opnieuw!
Maar we zullen zien... ik heb nog een stapel elfengedichten! :)
Dank en liefs!
En groetjes van hierzo (ben trouwens nog in Batavieren land geweest de laatste tijd, heb je niet gezien!).
Dank, dank voor je reaktie ! De mokkataart, dat is een triest geval. Dit jaar niet :(
BeantwoordenVerwijderenHet is al heel wat dat ik dit jaar weer wat mensen ontvang, met kleine beetjes tegelijk. Maar die taart bestellen en invriezen en dan steeds met kleine beetjes ontdooien, dat werd me wat teveel werk. Dus cake, wel lekker klaargemaakt met zeldzaam aan het worden zwarte bessenjam erover èn slagroom! Feest, dat zal er zijn!
Liefs van ver boven de rivieren :)
Achhhh die arme taart ... maar oke, ik snap dat van dat vele werk .. en cake, vooral hoe jij hem omschrijft is ook altijd helemaal lekker ;-) Hahaha dat ver boven de rivieren, maar het klopt wel ;-) Waar ergens in het Batavierenland ben jij geweest dan? .. Liefs, Luun xx
BeantwoordenVerwijderenVia Nijmegen in Winssen, waar ik een bruiloft had.. klein hoor en redelijk veilig. Maar ben toch maar niet de hele dag gebleven. Maar het was er wel mooi hoor, blijkbaar zit je daar al op de rand van de Betuwe, overal fruitbomen en borden langs de weg met reklame voor kersen :) Verder nog driekwart dag doorgebracht in het hotel met de toekan, waar ik alle vakantie over de laatste tien jaar in één keer en één plek samenbalde :)
BeantwoordenVerwijderenNijmegen is toch nog een half uurtje rijden vanaf het mooiste stadje van Nederland :) ... Maar een hele onderneming voor jou en knap en dapper ook qua corona dat je dat voor elkaar kreeg !! Sommige gebeurtenissen moet je gewoon heen ja, ik had 4 september een herinnerings bijeenkomst voor Gerdi. Komt dat dat in die corona tijd niet kon en mocht. Ik heb er een mooi boekje gemaakt over haar tuinen, een stukje ook geschreven en voorgelezen en de boekjes uit gedeeld. Was een mooie en verdrietige zaterdag. Je snapt dat wel, fijn om ze allemaal te zien, de reden verdrietig natuurlijk. Schiet me wat te binnen over jouw stukje hierboven. Zeker een plak cake waard ... afgelopen tien jaar vakantie in een driekwart dag gestopt ... knap hoor, hoe krijg je het voor elkaar ;-) hahaha, arme jij xx
BeantwoordenVerwijderenHey daar :) Neuh, dat van die vakantie is aan de ene kant jammer natuurlijk, maar omdat je ook niet teveel aan heisa en drukte moet denken, en verplaatsingen en zo vanwege de ziekte, is het ook goed zo, thuis. Eigenlijk.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je iets kon doen met dat boekje en dat voorlezen! Zo kun je de ellende tenminste delen, hè. Daar gaat het om in het leven.
Ik had toevallig net gisteren je verjaardagskaart weer opgeduikeld en op mijn bureau gezet! Zo blijven we er plezier van houden (en met kerstmis weer) :)
Ik ga ook maar heel af en toe en nu Gerdi er niet meer is nog minder ... maar - al die heisa - die jij schreef herken ik zo ... hahaha alleen al al die medicijnen en spuiten inpakken en die moeten nog koel blijven ook lol. Ik ben ook graag thuis en ga wel in de tuin zitten, dat is ook vakantie voor me ;-) ... Liefs weer ... Luuntje xx
VerwijderenHoe kom ik nu toch weerhier? Blue moon ….nachtkasteel?
BeantwoordenVerwijderenhahaha Yvetteke ... je bent bij mij, Luuntje ... misschien kom je hier ooit weer terecht ;-) ... Lof joe xx
VerwijderenHa Yvette! Ik hoop, niet slaapwandelend :) Maarre, jullie zijn gelinkt als vrienden dus ik denk dat je dan soms na een hele tijd, opeens weer eens op zo'n knop klikt. Zo gaat het bij mij vaak. Zo kwam ik ook weer eens bij jouw blog uit, en je viltwerk is nog steeds prachtig!
BeantwoordenVerwijderenIk zag dat jullie elkaar onlangs voor het eerst hebben ontmoet, leuk!
Hoopjes groetjes van Clemens.
Ha Clemens, ... ja dat was een super middag bij Yvette, konden we mooi op de terugweg van Texel aan doen en Yvetteke was precies zoals ze was, geweldig xx
Verwijderen